Heipalen? Als je ze nu koopt, dan heb je ze bouwvak volgend jaar... Vloeren? Sluit maar aan, achteraan in de lange, lange rij... Kappen? Maken ze die überhaupt nog wel? Kunststof kozijnen? Er worden al ‘order-stops’ gehanteerd wegens gebrek aan capaciteit. En laat ik in vredesnaam niet beginnen over handjes op de bouw en het gebrek hieraan...

Stabiliteit in verkrijgbaarheid

De vraag naar nieuwe woningen is er volop. Maar het is lastig aan deze vraag te voldoen, omdat de levertijd van een groot aantal onderdelen sterk is opgelopen. Plannen wordt een nachtmerrie en de prijzen van de partijen ‘die nog wel een gaatje hebben’ zijn sky high.

Het is voor opdrachtgevers dus een uitstekend moment om hun gebouw te ontwerpen met materialen die daadwerkelijk verkrijgbaar zijn. Zoals hout bijvoorbeeld.

Je hebt al sores genoeg met dat aankomende ‘gasloos bouwen’- gedoe, dus maak het jezelf makkelijk; ontwerp verstandig en ga voor verkrijgbare materialen zoals hout.

De timmerindustrie is op stoom. We hebben als branche over de volle breedte gemoderniseerd, Daarnaast hebben we alle aan-ons-product-verbonden-werkzaamheden naar onze fabrieken toegetrokken. Zo hebben wij niet alleen de kwaliteit volledig in de hand (en verbeterd), maar lossen we eveneens het probleem van het vinden van ‘glaszet- en schilderhandjes’ op. Tot slot zijn de doorlooptijden verkort, waardoor er geen bijzondere capaciteitsproblemen zijn. Bouwprocessen hoeven dus niet stil te liggen in afwachting van niet of nauwelijks verkrijgbare grondstoffen en producten, zoals kunststof kozijnen bijvoorbeeld.

Stabiliteit in ons ecosysteem en je eigen geweten

Nu we het toch even over plastic hebben… Wist je trouwens dat het vorige maand ‘mei plastic vrij’  was? En National Geographic de hele maand juni in het teken van #STOPMETPLASTIC staat?

Het begint onderhand toch wel een item te worden, dat plastic. We hebben er al een beetje te veel van gemaakt als mensheid. Het equivalent van 1 miljard olifanten sinds 1950 om je er een beetje gevoel bij te geven…

Buitenom stabiliteit in verkrijgbaarheid en je eigen planning, is het stabiliseren (en zeker niet verder vergroten) van de niet-af-te-breken plastic berg toch ook wel een belangrijke reden om eens bij stil te staan. Vind je niet?

Wist je dat we in de wereld 1 vrachtwagen plastic per minuut in de oceaan knikkeren?

Het kunststof van je kozijntje bijvoorbeeld, zal niet eeuwig als kozijn blijven functioneren, maar wel eeuwig aanwezig zijn in ons ecosysteem. Laat je dus niet misleiden door mooie ‘recycle verhalen’, want dat is korte-termijn-geneuzel voor een ‘schoon geweten’, waarmee je het probleem weldegelijk aan je kinderen doorgeeft.

Maar goed, ik dwaal af J

Stabiliteit in de timmerindustrie

Ik vat m’n verhaal nog even samen; Timmerfabrieken hebben door verregaande proces- en productverbetering voldoende capaciteit, waarmee we opdrachtgevers ontzorgen. Een soepele planning en inspringen op de vraag uit de markt wordt hierdoor weer een makkie.

In de timmerindustrie leveren we een echt duurzaam product. Met stabiliteit in verkrijgbaarheid, stabiliteit in het enige ecosysteem dat we hebben en als kers op de taart; een schoon geweten voor jou. Geen moeilijke chemische processen, geen hoogovens, geen eeuwig achterblijvende rotzooi;

Je kapt een boom en je plant een boom. S.i.m.p.e.l.

Dus. Wat was het ook alweer waarom jij niet voor hout (en kozijnen) zou kiezen?